Sarah 7!!

Saar is gewoon al weer 7 geworden en ze is gruwelijk verwend! Of eigenlijk zijn ze allebei verwend. Van de week ben ik met de kinderen wezen skien op Silverstar, wat een geweldig plaatsje! Zou er zo kunnen wonen, 20 min. van Vernon, altijd wat te doen en gewoon mooie omgeving. Pip heeft daar 5 jaar gewoond en heeft daar nog steeds vrienden, we konden mooi verblijven in een huis van 1 van die vrienden. Super groot, mooi en het uitzicht!!!

Woensdag zijn we heen gereden en hebben we eerst wat rond gelopen, bitterballen gegeten bij een NLse kroeg en daarna zijn we wezen bowlen. Pip en de rest van haar gezin kwamen later, Pip was eerst nog ziek ook! Vrienden van hun kwamen eten ’s avonds, zij werken daar en komen van Schotland en gingen 2 dagen later weer terug. s’Nachts stormen!! Letterlijk de voordeur dicht gesneeuwd en ik moest de deur naar m’n auto uitgraven. Maar wel super om te skien, Piet vond het helemaal ’t einde. Eindelijk off piste skien en ik ver buiten mijn grenzen, maar ben nog heel! Saar verdween soms bijna in de sneeuw, 1 x letterlijk 10 min. gezocht naar een ski. Tussen de middag bij een engelse tent eten, daarna nog meer skien. Daarna gewoon naar het huis skien even een bakkie en toen sleen! Met het avond eten weer naar de engelse tent, waar een afscheids etentje voor de Schotten was. Leuke tent, lekker eten. Piet vond het wel stoer, gewoon in de kroeg eten en hij mocht wat langer met mij blijven.(zeer ongewoon voor Canada). Top dag!

 

Vrijdag met de kinderen via een speciaal zaak voor “cowboys/girls” (laarzen voor Saar) naar Kamloops. Onwijs geshopt, super gaaf ski jack gekocht (voor volgend jaar dan maar), nieuwe fiets voor Saar (verwend dus), nieuwe kleding voor beide (zullen ze ooit stoppen met groeien???) en toen naar de film! The Croods, erg leuke film. En jawel…toen nog een nachtje slapen in een hotel met zwembad en glijbaan en……pfff….nog meer verwennerij..pizza op bed in de kamer. Zaterdag was ze dan eindelijk echt jarig! Skypen op bed met oma, opa en omi. Nog meer cadeautjes en een super blij meisje. Laatste boodschappen doen en richting huis. Maar goed dat ik een grote truck heb…alle boodschappen, 6 paar skies (ook die van Pip), ski spullen, koffer, fiets en wij zelf ook nog…en nog ruimte over ook!

      

Saar had vorige week al haar feestje gehad, voor de voorjaarsvakantie. Mochten ze zelf cupcakes versieren…wat een troep. Een pinata, spelen en eten. Saar heel blij. Piet is eindelijk klaar met de hockey, even geen heen en weer gevlieg meer tot de voetbal begint. Moet eerst alle sneeuw van het veld zijn, schiet al aardig op. Vandaag ook zulk heerlijk weer, ben druk aan het branden geweest. Voel me nu zelf na een hele lange douche geen smockey meer!

   

Na het feestje waren Margot, Marlo en Annie hier, zo’n lol gehad! Annie is hier een weekje in huis geweest. Over 3 maandjes gaat zij terug naar Quebec… haar huwelijk is over en ik zal haar echt missen. Ondertussen hebben de kinderen ook hun rapport gehad, zo trots op ze!! Sarah gaat een gym groep omhoog en zo gaat alles gewoon door. Geloof dat ik nu wel even genoeg foto’s erop gegooid heb. Olaf komt bijna weer terug en zal zelf wel een update geven.

   

heerlijk zonnetje

Olaf rijdt natuurlijk nog steeds heen en weer hoog in het noorden, even nog geen update van hem. Aangezien hij alles op z’n telefoon moet doen en daar de tijd voor nodig heeft, is dat wel eens lastig. Tot nu toe heeft hij 1 sneeuwstorm gehad van een paar dagen en toen heeft hij de laatste update gemaakt. Sindsdien rijdt hij 1 dag op naar de mijn en de andere dag terug. Hij vertrekt ’s nachts om 2 uur en heeft zodoende maar een paar uurtjes slaap per nacht. En het helpt zeker niet als er een “leuke” collega dan ’s nachts als je slaapt ook nog eens op je raam gaat staan beuken en dan zegt “oops, sorry…dacht dat je een ander was”. Verder gaan alle vrachten voorspoedig en zijn er voor iedereen nog een 3 a 4 beschikbaar en dan… Wachten we maar af, aangezien ze dat elk jaar zeggen en het toch weer verandert. De kinderen kunnen in iedergeval niet wachten tot Olaf weer thuis komt.

Hier begint het al echt op lente te lijken, de sneeuw dooit als een gek. Het is zo goed als weg van ons dak. Met een aantal keer een allemachtige klapper als er weer eens een stuk van het dak viel. En waarom gebeurd dat altijd ’s nachts? Zit je echt rechtop in je bed!! Ons gras achter is sneeuwvrij en voor bijna. Maar goed dat ze 2 weken terug de funday op de hill hadden, sindsdien hebben we niet meer kunnen skien! Timing! Of we nog ergens gaan skien, ik denk er wel over om te gaan in hun voorjaars vakantie. Aan de andere kant, geloof dat we allemaal het skien wel gehad hebben nu. Piet is al weer aan het voetballen. We genieten echt van de zon nu, heerlijk! De ganzen zijn al weer terug, de eerste American Red Robin is al weer gespot, kom maar op met de lente. Alleen niet de muggen…zit daar echt niet op te wachten.

Piet had vorige week z’n speciale toernooi. Ze hadden 2 goallies en Piet zou er 2 spelen en de andere jongen ook. Piet speelde super (en dat zeg ik niet alleen omdat ik een trotse moeder ben), won er 2 en verloor er 1. Ja inderdaad dat zijn 3 wedstrijden. We hebben vorige week meegemaakt dat ook op deze leeftijd sport al medogenloos kan zijn. Ze hadden de andere goallie er uitgehaald. Vreselijk voor die jongen, hij was ook ontroostbaar. Ik heb dan ook tegen Piet gezegd, dat hij daar met geen woord over mag praten!! En hem heel duidelijk gemaakt dat hem dat ook kan overkomen! Piet werd dus terug geplaatst op het ijs. Het waren wel ontzettend gave wedstrijden om te zien, moet ik echt toegeven. Snelheid, Felheid, duwen en trekken, alles zat erin. En Piet was zelfs zo boos, dat hij begon te duwen…mijn zoon… weet niet of ik daar nou zo blij mee ben. Maar ja, als hij echt doorgaat dan met een paar jaar zijn het hele andere soort wedstrijden, de kant van hockey die ik echt niet waardeer. Maar hockey is voor dit jaar zo goed als over…yahooooooooo!!!!!!! Daarnaast speelde Piet van de week nog een aantal basketbal wedstrijden op school. Geen wonder dat ie zo mager blijft. En eten… vraag me af wat ik allemaal niet moet kopen als hij 15 is….

Afgelopen week heb ik weer lesgeven voor het WorldHost Fundamentals program. Dit keer was wel een uitdaging! Ik had de wat moeilijkere jeugd van het dorp. De jongens en meiden die van highschool zijn gegaan, geen werk, geen geld… nauwelijks een toekomst! Moest dus best veel aanpassen. Normaal is het proramma er op gebasseerd dat ze al werk hebben of hebben gehad… Nu heb ik me vooral gericht op hun gedrag dat als ze gaan solliciteren en hoe als je je eigen telefoon opneemt. Veel kleine pauzes tussendoor om hun dan weer beter bij de les te houden! Eigenlijk was het uiteindelijk best een leuke en geslaagde dag, ik was best nerveus van te voren! Bijna allemaal hadden ze de test aan het einde van de dag gehaald, kennelijk was ik toch doorgedrongen! Deze jongens en meiden zitten op het moment in een speciaal programma om hun op weg te helpen. Een aantal weken lang krijgen ze begeleiding, les in van alles en nog wat. Vooral in de hoop dat ze hun weg zullen vinden in het leven en niet totaal in verval raken. En daar zijn hier genoeg voorbeelden van!

   

En zo rommelen, studderen en werken we de weken door. Af en toe er lekker uit, even uiteten met Marlo geweest. Boek club met een hele groep meiden, al hoef je het boek niet te lezen hoor! We praten er 5 min. over, verder is het eten en drinken! Gisteravond aantal dames hier, lekker teuten en gezellig. Er werken nu eenmaal veel mannen ver weg en zo zijn er altijd vrouwen alleen. Ben ook naar de kapper geweest even iets anders.  Misschien lastig te zien op de foto… Nu snel aankleden, tijd is vannacht hier al vooruit gegaan, altijd raar! Sarah zo naar een feestje brengen, Maya is jarig en gaat nu toch echt verhuizen. Alex terug brengen naar huis, bleef hier slapen en jawel daar is de zon weer! Lief he van de kinderen, Piet had zelf het bordje gekocht en Sarag had de “bloemen” neergezet.

ben d’r weer…..

       

Zo ben weer terug, zelfs op verzoek… eigenlijk wilde ik maar 1 week overslaan..maar ja het werden er 2. Ik had eigenlijk al eerder het voornemen om om de week te gaan schrijven. Het werd er nu even 1 meer. Olaf is ondertussen al weer een aantal weken op de Ice Roads en hobbelt daar heen en weer. Zoals jullie op de foto’s zien gaat het niet altijd goed. Er zijn dit jaar al heel wat dingen gebeurd en ook 1 zeer ernstig ongeval. Olaf heeft hier in zijn 1e update al over geschreven. Ondanks dat ik weet dat dat hier op de weg ook kan gebeuren, maakt me het wel nerveus. Het blijft gevaarlijk en het blijft apart werken daar. Waar wij hier wel een idee van hebben, maar uiteindelijk niet echt weten hoe het is. Het is een andere wereld daar, geen ongevaarlijke, zeker een ruige.

 

De laatste weken zijn wij hier gewoon doorgegaan. Ik ga niet zeggen dat het altijd even leuk of makkelijk is. Uiteindelijk sta ik er wel alleen voor en de kinderen missen Olaf heel erg. Ze worden ouder en spreken dat nu ook meer uit. Maar ik moet zeggen, het gaat over het algemeen wel goed. Even wat opvoedkundige drempels… vooral Saar had een paar acties, maar ook daar gaat het nu weer beter. Gister nog wel vreselijk gelachen, Saar kan zo’n muts wezen. Ben ik net beneden om een bed voor Soli (bleef slapen) te zoeken, ineens een gekrijs boven. En niet normaal, het alarm ging af!! Ik holderdebolder naar boven, Piet ook naar de badkamer. Sarah helemaal buiten zich zelf. Piet begint te lachen en ik nog even van ??? Maar wat bleek, een ienie mienie spinnetje liep op de douche muur!! Sarah loopt te poeren in dooie muizen, achtervolgt levende, speelt met slangen, vangt kikkers en weet ik wat voor vieze bugs…Maar ooo wee als er een spin is! MUTS!

Het is Olaf’s 5e jaar weg en nee dat went dus niet, wordt eigenlijk al moeilijker. Maar ik moet wel toegeven, dat ik dit keer wel minder heimwee naar NL. heb. Waarom… misschien omdat ik nu ook werk. Daar heb ik afgelopen week ook een besluit moeten maken. Ik blijf als invalster werken. Ik (en ook mijn manager) had het graag anders gezien. Maar de bank moest uren inleveren en het kwam er op neer dat er niet genoeg uren waren voor 2 part-time banen. Er kwam 1 baan vrij, maar deze uren waren zo ongunstig, ik zou dan 5 dagen elke middag werken. Dan zou ik er nooit meer zijn na school, altijd haasten met eten, sport, lastig helpen met huiswerk. Uiteindelijk zal ik evengoed wel heel wat uurtjes krijgen en ik weet ze vaak ver van te voren. Verder help ik nog steeds op school, de skihill, doe koffie her en der en ben weer een klas aan het voorbereiden voor WorldHost, loop veel en heb ontdekt dat ik best een paar hele leuke mensen om mij heen heb. Hele goede vrienden hier en in NL., wat echt heel fijn is! We genieten ook erg van het weer. we hebben zulke mooie zonnige dagen gehad. Nog steeds wel veels te warm voor de tijd van het jaar. Met Saar lekker naar Raft Falls gelopen en nee de honden zijn niet van ons!

 

En dan hebben we natuurlijk ons “sport” leven, hahahaha…. Piet is met zijn team in de finale van de play-offs van de Atoms gekomen. Ze spelen nu om de 1 of 2e plek. Hij doet het echt allemachtig goed en hij krijgt alleen maar complimenten. Hij is 2 weken terug ook eindelijk wezen logeren zonder mij te bellen en de volgende dag naar een wedstrijd zonder mij! Toen hij ’s avonds thuis kwam, zei hij wel dat hij het zo noooooiiiitttt meer deed. Of het 1 of het ander, maar niet allebei. Ook is hij gevraagd om volgende week goallie te zijn voor het development team met een toernooi hier in Clearwater. Echt zo trots op ons mannetje. Hij wordt ook zo groot en wijs. Daarnaast speelt hij ook basketbal op school en kan niet wachten op het voetbal seizoen. Sarah, gymt en zumbaat (?) nog steeds. En ze vindt de snowboard al leuker!! Ik ben met de kinderen 2 weken terug een dag wezen skien op Sun Peaks, echt super dag gehad. En de kinderen waren zo blij, ze bedankten me helemaal voor de super gave dag. OOO en mam… kunnen we dat elke week doen? Nou… mama’s portemonnee vindt dat niet zo leuk! Wat is het daar gaaf skien zeg en de uitzichten…onwijs.. en oke het weer zat ook super mee. Top dag.

Bepaald stil zitten doen we dus niet. De weekenden worden dus vooral doorgebracht op de skihill of in de hockeyrink. Zo ook bv eergister. Sarah skien met school, ik hielp eerst daar, daarna een paar uur te werk, snel naar huis Piet oppikken, wedstrijd hockey en toen maar lekker patat eten met een heel stel in de rink. Gister was ook weer een topdag! Het was funday op de skihill. We waren er al vroeg om te helpen en verkleed! Het weer zat ook weer eens mee, wat is het dan toch mooi. Er waren races, jelly eet wedstrijd, rootbeer drink wedstrijd, sping wedstrijd, slalom en wat echt onwijs lachen was… de slushpit. Springen en proberen door het water of over het water naar de andere kant te komen. Saar wou eigenlijk wel mee doen… maar toch maar weer niet.  Het was echt een bende en onwijs gelachen. We hebben alle 3 onze koppen verbrand en waren moe en voldaan. Wat zijn zulke dagen dan toch leuk.

     

Piet schrijft nu….

Gister gingen ik,mama en Sarah naar de Clearwater ski hill. Toen we daar ware had ik heele groote jumps genomen. Ik had met me vriend Alex ge skied.

Nu effe iets anders met mijn Hockey ploeg zijn we in de finaale. We hebben all een (1) wedstrijd all verloren tegen de andere Clearwater team.

Groeten van Piet Oud uit Canada.

Update Ice Roads 1

Gister ochtend zijn er twee Ice Road chauffeurs verongelukt tijdens het uitoefenen van het toch al uitdagende werk dat we hier doen. We proberen het daarom ook zo veilig mogenlijk te doen, maar soms neemt het lot het over…
Onze gedachten zijn bij de familie en vrienden van deze mannen.

Ik zit hier nu alweer ’n week of drie. En het zit niet mee. Hadden we in de eerste week de eerste storm al te pakken, stond dus twee dagen stil. Toen ging een van m’n opleggers stuk en die lieten ze dus gewoon onaangeraakt in de hoek staan.
Om andere trailers gevraagd en toen ik weer van ’n rondje terug kwam stonden de mijne nog onaangeraakt op de parking.

Dan hadden we nog die rit waar we negen uur over hebben gedaan. We hoorden op Gordon Lake dat er iemand van de weg was afgeraakt en in de bush lag. Dus het zaakje op portage 20 geparkeerd. Voor ons stonden ongeveer al 30 auto’s. Ongeveer 80 lieden hadden minder mazzel. Doordat de portages (de
stukjes bevroren tundra tussen de meren) vol waren met wachtende auto’s, konden zij Gordon Lake niet af. En ’n geladen auto (totaal gewicht 64 ton) kan je niet stilzetten op ijs. Levensgevaarlijk.
Dus die gasten hebben drie uur lang rondjes gedraaid. Had dat wel eens vanuit ’n vliegtuig willen zien. Twintig groepen van 4 super-B trains die als ’n familie olifantjes achter elkaar in ’n circeltje lopen…

En dan komt het; doordat er zoveel nieuwe gasten zijn (65% was voor het eerst ingeschreven volgens NUNA, de organisatie die het Winter Road programma coordineerd) loopt het allemaal ook niet erg. Dat komt doordat men de ervaring niet heeft, niet logisch nadenkt of gewoon niet luistert of wíl luisteren. Ze weten het allemaal al wel al. Ze hebben het immers toch op tv gezien…? Die portages zijn opgespoten met water om ’n ijslaag te creëren die de ondergrond beschermd. Ook dat is dus ijs. Als je gevraagt word om even te stoppen, doe je dat dus níét heuvel op of voor ’n klimmetje. Zeker niet als je voor langere tijd stil word gezet. Bij -45ºC bevriezen je banden en zie dan maar omhoog te komen. Kansloos. Het duurt ’n kilometer of wat voordat je rubber ‘warm’ is.

Koning winter

Koning winter kan hier genadeloos zijn en erg verwarrend. Zo is het de ene dag nog -10 en de volgende +2. Of je rijdt in 1 land een paar uur (kan ook een bergpas zijn) en je rijdt van rond de 0 gr. naar -20 en dan een dag later naar -40 zoals Olaf heeft om naar de Ice roads te komen. We ervaren deze week allemaal andere dingen in de winter…genietende of iets minder….

Olaf is afgelopen woensdag dan toch echt weer vertrokken. Begon al goed, hier nog geen paar honderd meter vandaan lag een vrachtwagen in de greppel….lag nogal wat ijs op de weg. En dat heeft Olaf bijna de hele weg naar Edmonton gehad. Uiteindelijk 2 dagen in Edmonton gestaan door problemen met z’n vrachtwagen en trailers…. ben je eindelijk zover…is het materiaal weer niet op orde! Maar zaterdag dan toch eindelijk geladen en met een slaap stop in High Level, zondag weer verder richting Yellowknife. De Ice roads zijn open en als het meezit kan hij straks zo door het ijs op rijden. Er zijn weer een hoop “oude” bekenden en natuurlijk weer een hoop nieuwe jongens. Koud genoeg is het in iedergeval. Vlak voor Olaf weg ging heeft hij nog shirts laten bedrukken om daar te verkopen en iedereen wil ze wel hebben….hij zal er vast te kort hebben.Zover even de 1e update, we houden jullie op de hoogte.

En hoe genieten wij van de winter…dat weten jullie natuurlijk nu al! Op de skihill! Zaterdag opende ik de keuken/kassa, dus we waren lekker optijd. De kinderen waren dan ook als 1 van de 1e boven! Het was eigenlijk te warm vandaag, +2, maar de sneeuw was prima om te skien zeiden ze. Boven vroor het wel! Piet had een vriendje mee. Mij hebben ze toch niet meer nodig en op zijn leeftijd kunnen ook anderen zich prima alleen redden. Kinderen van Saar haar leeftijd vind ik wat anders. Die verantwoording wil ik niet als ze alleen gaan. Saar redt zich prima, maar das m’n eigen…ben ook zo’n “goeie’ moeder…..uuuhhhh…. Saar had besloten dat ze wilde snowboarden, prima! Spullen geleend en op de bunnyhill, zit ik daar weer. Geeft niet, lekker toekijken met een warme chocomelk! Ik hoefde namelijk niet lang te helpen, mevrouw had het bar snel door! A natural born snowboarder, volgens JF, die haar de beginselen uitlegde. Maar goed, dat is Saar ook met skien zeggen ze…. Ze is gewoon een sneeuw kind, want langlaufen (x counrty skien) vindt ze ook geweldig.  De foto’s zijn genomen door een bekende, zowaar weer!! m’n toestel niet mee…..

En verder… hockey natuurlijk. Ik heb 4 dagen gewerkt, maar de uren waren zo dat het zo ongeveer onder schooltijd was. Dat is dan wel weer erg lekker en gewoon lekker om weer te werken en onder de mensen te zijn. Alleen is ook maar alleen. Vrijdagavond nog naar de film geweest met de kinderen op school. Om de zoveel tijd hebben ze film avond in de gymzaal. Hotel Transylvania draaide, grappige film. Alle kinderen met dekens op de grond, popcorn en drinken erbij….super toch. Sarah had nog schaatsen met school ook, Piet krijgt dat ook nog. Ze doen hier echt veel op school om de “winter”sporten te benutten. Zo wie zo worden veel sporten via of op school geregeld. Maar ipv binnen gymen, lekker x country skien is toch super! Maar de zondag lekker niets doen…. misschien even rondje lopen (tik dit nu zaterdag avond). Zo weer een week voorbij… Oo vergat ik bijna te vertellen, toen Olaf wegging hier van het pad, was het nog even afvragen of dat ging lukken….. verse sneeuw, maar zwaar en geen gewicht op z’n assen. En ons pad loopt op! Met zand en hooi lukte het uiteindelijk! (en anders werden het toch kettingen)

zo heerlijk skien

En ja weer heerlijk op de skies gestaan! Er is 1 onwijs voordeel aan het wonen in Clearwater. Een plek om te skien zo om de hoek en groot genoeg om lekker een hele dag  te skien en klein genoeg dat je iedereen kent en je kinderen gewoon lekker alleen hun gang kunnen gaan. Wat een heerlijkheid! Mochten we ooit verhuizen is dat wat we allemaal onwijs zouden missen! Vrijdag was Piet met school te skien en ik was daar tot 11, tot ik moest werken. Ik wilde helemaal niet van de skies af!! Het was zo ongelooflijk mooi en super sneeuw! Ik had m’n camera niet mee en daar baalde ik echt mega van. Ik had echt super mooie foto’s kunnen maken. De zon scheen op een moment half door de wolken, half over de berg en het was net of de skiers met de lift de zon in gingen. Onwijs gaaf gezicht!

Zo wie zo waren alle 3 de dagen (gister ook) super! De pistes waren goed geprepareerd, vannacht verse sneeuw erop…wat wil een mens nog meer. Zowel gister als vandaag daar weer aan het werk geweest. Vandaag was Olaf ook vrij, vorige week had hij extra gewerkt en kon niet skien met de kinderen…vandaar vandaag wel vrij. Ook omdat hij anders geen vrije dag voor de komende maanden met de kinderen zou hebben. Woensdag vertrekt hij naar de ice roads en is hij weer voor een lange tijd weg. Vandaag dus nog even lekker op de lange latten met de kinderen en wat kunnen ze toch bar skien, heerlijk genoten. Wat zullen we slapen!!

Olaf gaat dus woensdag richting de ice roads, hij zal proberen om jullie op de hoogte te houden via de blog. Januari is warmer dan normaal, net aldoor onder het vriespunt. Wel aldoor verse sneeuw, daar hoeft Olaf vanaf nu dan niet meer echt door heen. Alleen als hij richting Yellowknife rijdt misschien. Op zich niet heel erg hoor dat het niet zo koud is, alleen de 1e American Robin was ook al gezien en ze zeggen dat dat een teken van de lente is…Hoop van niet, ik hou wel van dat weer.

Had ik vorige week nog niet over Piet z’n toekomstige “puber gedrag” geschreven. Nou een oud collega van mij heeft dat deze week aan den lijve ondervonden. Haar zoon van 15 was weggelopen om een meisje, midden in de nacht gaan liften, meegenomen door een chauffeur die aan het bier drinken was ( zo fijn om te weten dat dat over de highway rijdt), politie rapport verder…iedereen gebeld en uiteindelijk via FB (toch nog ergens goed voor) gevonden. Pff…. je zal ze toch! Ik hoop toch dat ons dat gespaard blijft! Was het niet zo iets als…kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen!

Zo nu pizza eten, lekker besteld…geen zin om te koken na zo’n heerlijk weekend skien!

Skien

Ik geef het totaal op om mijn kinderen bij te houden op de skies…. tenzij ik een doodswens krijg…. of ik vrijwillig graag al mijn botten wil breken. Vandaag heb ik een paar uur in de keuken van de skihill geholpen en Saar ging voor het eerst zonder moeders skien. Piet moest bij haar blijven, nou het beviel mevrouw maar al te goed. We zijn ’s middags nog wel even samen geweest, waarom… geen idee.. ze heeft nou niet bepaald hulp nodig. Uiteindelijk is ze dan ook lekker met een vriendinnetje gaan skien en ik alleen (wat worden ze toch groot!). Piet ben ik altijd kwijt, af en toe komt ie z’n gezicht laten zien. Maar ja, skien op de banen doet hij toch niet. Gaat vast nog een keer fout, luisteren doen ze toch niet!

Beide waren deze week nog een beetje ziek, donderdag waren ze eindelijk weer naar school. Piet had de 5e kinderziekte en streptococcen in zijn keel. Sarah had ook nog even een bijholte ontsteking…en mama’s kunnen niet ziek zijn…slaap? Nee dat hebben ze toch ook niet nodig. Gelukkig waren ze da laatste dagen weer wat beter en sliepen ze ’s nachts gewoon weer door.

Ik heb nog een rondje gelopen en vrijdag even op de foto bij de bank. Ik begin komende week weer. Ik help ook weer een beetje op school, X country skien met Saar haar klas en komende week met Piet z’n klas skien. Dat zijn de leuke dingen om te helpen. De foto van de bank was vanwege Hockey week in Clearwater. Iedereen een jersey aan! Piet had gister nog een wedstrijd en wat was deze spannend!! Eindelijk eens een super goede wedstrijd, eindigde dan ook in 7-7.

Donderdag was echt een topdag….. ehhum… de huurders belden dat de afwasmachine weer stuk was. Maar een nieuwe besteld. Onze labtop begaf het en de printer. Daarnaast vond Piet het nodig om mij totaal te negeren en z’n eigen gang te gaan. Dat zal hij voorlopig niet meer doen! Als dit mijn voouitzicht voor pubergedrag is… neem ik nu alvast maar ontslag…mag toch wel??!! Pff…. Vrijdag scheen het zonnetje weer, maar even een momentje genoten met een bakkie. Piet wilde gister nog graag Jari bellen…barre mannen!

echt winter

Nou hier in Canada is het in iedergeval wel echt winter (geloof nu we weg zijn in NL. ook zo’n beetje). Heel veel sneeuw gehad en nu ook nog eens lekker koud. Mede door het slechte weer had Olaf nogal wat pech deze week, vooral z’n 1e rit dan. Vast gezeten in de sneeuw tot 2 x aan toe, beroerde wegen en ook nog eens een lekke band! Het was niet echt zijn week, maar is er weer aardig doorgekomen. Ook dat gaat steeds beter. Waarschijnlijk nog geen week of 2 en hij gaat weer naar de Ice Roads. Ja hij gaat toch wel weer.

Ondertussen deze week heeft Piet alweer een hockey wedstrijd gehad en is hij ziek geworden. Welkom in ziekenboeg Oud…altijd wel 1 ziek deze winter! Ik werk nog even niet, wel net zo prettig. Veel gewassen, huis weer een beetje op orde, genoten van de sneeuw…of ook niet…het schoonhouden van het pad is puur zo’n klus (zelfs met snowblower). En vooral ook bijkomen, ik heb dit keer erg last van een jetlag en meestal valt dat wel mee deze kant op.

 

Vandaag weer op de skihill doorgebracht, nou ja..Saar en ik dan. Piet nog steeds ziek, dus die bleef thuis met Olaf. Skien met -12 is best koud, maar kennelijk voelt Saar dat niet. Gelukkig had ik een goed excuus om niet te lang op de latten te staan. Ik hielp in de  lodge en Saar was alleen maar aan het skien. Tami was er ook met Korie en daar was ze mooi mee aan het skien, wat zal ze weer slapen vanavond! En zo is er zo weer een week om. En zoek ons huis maar eens op de foto….

 

Weer terug in Canada

We zijn gister eindelijk thuisgekomen na een lange reis terug en vandaag stonden we al weer op de lange latten. Vooral Sarah kon niet wachten om te gaan skien, totaal bezeten van skien. Eerst twijfelde ik erg, zelf was ik nog steeds best moe. Maar moet eerlijk toegeven, eigenlijk was het gewoon even heerlijk om te skien. Het sneeuwde behoorlijk, dat was wel even waardeloos om goed te kijken. Maar heel huids beneden en een lekker frisse neus gehaald. Saar is nu ook groot en goed genoeg om lekker alleen te gaan. Vanaf volgende week ga ik weer helpen op de skihill en dan kan ook zij gewoon lekker skien.

Vrijdagmorgen zijn wij weer vanuit Winkel vertrokken. Afscheid nemen was zwaar en wordt al zwaarder. Donderdag hadden we van de meesten al afscheid genomen. Piet was voor het laatst weer bij Jari en had het zo moeilijk om hem gedag te zeggen. Barre mannen met elkaar. May was niet thuis en die kwam heel pittig vrijdagmorgen nog even langs samen met Richard. We hebben het onwijs getroffen dat we in het huisje van Ed en Gerda mochten verblijven. Ons eigen stekkie! Sarah wilde eigenlijk niet meer terug naar Canada, maar wel weer heel blij dat ze kon skien vandaag. Voor Piet was het erg dubbel.

Maar voor we weg gingen en afscheid hadden genomen hebben we ook nog andere dingen gedaan hoor. Oudejaarsdag waren we allemaal ergens en nergens. Piet had eindelijk vis gegeten met opa (Alferink). ’s Avonds waren we bij Hans en Kim, gezellig met z’n allen en de kinderen lekker spelen. Nieuwjaarsdag doen wat iedereen doet, de familie gelukkig nieuwjaar wensen. Woensdag ben ik nog even lekker alleen naar Schagen gegaan, kon even met Inge mee rijden. De kinderen gingen nog met oma Stoop op stap en wij nog boodschappen doen, op verjaardag bij Bob Schaap en daarna met de kinderen en oma uiteten. Allemachtig wat hebben we gegeten de laatste weken. En ja donderdag al weer pakken en schoonmaken en dus afscheid nemen. We zaten echt op onze max. wat we mee terug mochten nemen! ‘s Avonds nog even lekker hollandse kost gehad bij fam. Oud en Olaf nog voor de laatste keer naar de kroeg. En ik thuis met Marcel, Ria, Peter en Christa nog even lekker aangezeten.

En zo zijn we nu weer terug in een wit Canada. Alles moet weer een plekkie krijgen in onze hoofden. Zoveel gedaan en nu even rust! Nou ja…Olaf gaat morgen weer te werk en de kinderen weer naar school. Ik hoef nog niet te werken, vind ik wel even lekker!

Even snel, NL deel 2

  

En zo is er alweer meer dan een week omgevlogen. 3 weken lijken zo lang en het is eigenlijk helemaal niets! Elke dag is behoorlijk gevuld geweest en nog hebben we mensen niet gezien, sorry hiervoor….’t is bijna onmogelijk om alles in zo’n korte tijd te doen. Zeker met de Kerstdagen er tussen! Maandags was Piet eerst te spelen met Jari, barrels samen! Piet z’n jas is dan ook al 2 keer gewassen deze vakantie. Ik was samen met Sarah even bij Elly aangewipt om haar voor te stellen aan de andere Sarah. Daarna naar Alkmaar om Kerstavond bij Trudy te vieren, heerlijk gegeten en allemaal weer behoorlijk verwend.

   

Eerste Kerstdag was en Mirjam jarig en vierden we met z’n allen Kerst. Weer heel veel lekker eten en heel erg verwend allemaal! Tweede Kerstdag zijn we met mijn ouders, m’n zussie en haar familie naar Hoorn gereden. Daar zijn we op de stoomtrein gestapt om naar Wognum te rijden. De Kerstman stapte onderweg ook nog op, helemaal super natuurlijk. Erg leuk geregeld! Daarna weer lekker eten en alweer super verwend allemaal. Het kan niet op.

    

Donderdag zijn we met de familie Oud naar het Kerst circus in Heiloo geweest. Niet echt foto’s van, mocht niet. Vrijdag zijn wij Alkmaar in gegaan, ik kon niet echt slagen maar Olaf wel. De kinderen waren met Trudy zwemmen en spelen in de Holle bolle boom. Wij ’s avonds uiteten met Marcel, Ria, Boudien en Richard, erg gezellig!! En daarna op verjaardag bij Christa, laat en gezellig!

 

Zaterdagmorgen ging Sarah met Mirjam (omi) en Inge gaatjes in haar oren laten prikken. Piet ging met mij samen boodschappen doen en Olaf was met Hans op stap. Sarah bleef de rest van de dag bij Inge en ook nog eens pannenkoeken eten! Piet ging met opa, omi en Jari naar Schagen, schaatsen op de ijsbaan op de markt. Daarna mooi nog spelen en eten bij Jari. Zondag even bakkie bij mijn ouders, daarna de kinderen naar de bios met opa en omi. Wij hadden een vervroegde nieuwjaarsborrel met de vrienden, aangezien wij er nu nog waren en komend weekend niet. Even leuk om iedereen zo even te spreken en te zien.

Iedereen een heel goed, fijn, mooi, gezond en super 2013!