lekker weg geweest

 

Vorige week heb ik met de kinderen een heerlijke road trip gemaakt, het was super gezellig met z’n 3tjes en we hebben in een paar dagen tijd veel gedaan. Dinsdags moest ik nog werken, maar was om half 3 klaar. Had alles al gepakt en klaar staan en om 3 uur reden we weg. Even gestopt in Kamloops om hoi te zeggen tegen Olaf en m’n nieuwe telefoontje op te halen. Want ja ja het is dan toch eindelijk gebeurd… ik ben deze eeuw binnen gestapt en heb een mobieltje met allemaal toeters en bellen erop! Vandaar naar Kelowna gereden voor ons 1e hotel. De kinderen hadden 1 eis, er moest een zwembad zijn en jawel die was er. Mooi even zwemmen en pizza op de kamer voor het avond eten. Volgende dag via Rock Creek, Beaverdell naar Greenwood. En we hadden tot Greenwood de pech dat het hoosde en onweerde als een gek. Dat is ook de route die Olaf veel rijdt als hij naar Castlegar gaat en dat was onze eindbestemming voor die dag. Ik wilde de kinderen het laten zien zodat ze een beetje een idee hebben waar hij rijdt. In Greenwood even stoppen voor een bakkie en het is zo’n leuk dorpje. Daarna even gestopt in Grand Forks en even rond gelopen, ook leuk met het oude centrum met allemaal hanging baskets. Gelukkig was het toen al warm genoeg dat we konden stoppen in Christina Lake om te zwemmen. We waren er net en toen kwam er een gezin met kinderen van de zelfde leeftijd. Binnen 30 seconden hadden ze van elkaar door dat ze allemaal NLs spraken. Helemaal super dus. En ik zat mooi met de ouders te praten, zij waren op vakantie met een grote bus camper. Uiteindelijk sliepen we in Castlegar en jawel met zwembad, eerst nog meer zwemmen (kregen ze geen genoeg van deze dagen) wat eten bij de Boston Pizza en wie waren daar…jawel het zelfde gezin. En jawel…daarna nog meer zwemmen.

 

Na het ontbijt zijn we weer inde auto gestapt en ik kan niet anders zeggen dat de kinderen super hielpen met de boel weer bij elkaar te krijgen en mee te nemen. We zijn maar 1 ding vergeten en dat was Piet z’n Axe shampoo… dan maar geen meiden achter ‘m aan. Onderweg richting Nelson zijn we meerdere keren gestopt. Eerst bij de Suspension Bridge en bij een aantal dammen. In totaal zijn er wel 7 op die weg, maar niet allemaal even goed zichtbaar. Eerst in Nelson plekkie zoeken om te staan en daarna even door het plaatsje gelopen, erg leuk plekkie!! En wie komen we daar tegen, jawel dezelfde familie!! Wij eerst nog even heerlijk lunchen op een terras en onze ober antwoordde in het NLs. Ik had dat niet eens door, ik vroeg om Mayo (zoo NLs) en hij zei dus oook ja dat kan, Nederlanders zeker. En liep weg. Piet merkte het wel. En jawel het was zo, boom lange jongen en verhuisd op z’n 7e naar Canada. Toen richting het trammetje die ons naar het strand zou brengen om jawel al weer te zwemmen. Leuk!! dat trammetje en wat ziet Piet, de bel komt uit NL. Eenmaal op het strand (wat nu afgesproken was) zagen we de fam. Bakker weer. Piet mooi voetballen en zwemmen met Brian en Saar zwemmen en gymen met Demi. Het klikte super tussen de kinderen.

Terug weer met het trammetje en naar Creston gereden. Ik had verder onderweg geen plek om te slapen geregeld, had zo iets van we vinden wel wat en dat was ook zo. Creston heeft een mooie vallei en is ook weer een leuk dorpje. We vonden een moteltje met 2 slaapkamers, keukentje en huiskamertje, wat een luxe! OO en natuurlijk zwembad! Lekker wat gehaald om daar ’s avonds en ’s morgens wat te eten, allemaal weer blij! En het weer heeft inderdaad de rest van de dagen heerlijk mee gezeten, 30+.

Vrijdagochtend zijn we naar Fort Steele gereden, een goudzoekers plaatsje, nederzetting van de 19e eeuw. Het was dik 32gr. , maar ik heb de hele dag de kinderen niet gehoord. Ze vonden het onwijs leuk en genoten volop en vroegen volop dingen. We begonnen met een kleine stoomtrein rit en daarna door het dorp. En natuurlijk op zo’n warme dag hoort ijs. Ze waren allebei zo slim op om 2 scheppen te vragen…dat waren er dus eigenlijk 4… ik vroeg maar zelf om 1! Toen we daar waren was er een bruiloft gaande, mooie plek omdat te doen. 1 van de agenten die hier woonde en nu naar Kimberly was verhuisd, was daar ooit ook getrouwd. Achteraf had hij wel met ons willen afspreken daar, jammer dat we daar te laat achter kwamen. Sorry Anja volgende keer stoppen we ook weer bij jullie en net als bij alle andere onderweg. Zag wel het bordje Okotoks, maar geen tijd om te stoppen en Calgary hetzelfde…

     

Vanuit Fort Steele naar Fernie gereden. Vanaf Fort Steele kun je echt al de Rockies zien en Fernie ligt er midden in. Echt een ski oord, natuurlijk weer zwemmen na het eten en nadat we even door het dorpje hadden gelopen. Nog een leuk jurkje gevonden, wat ik dan ook gelijk op de bruiloft droeg. Piet kan zo allemachtig eten en een rare gewoon een mega boord calamari zitten eten…maf joch. Maar mochten we denken dat wij alleen zoveel muggen hebben, echt niet. Overal onderweg waren er genoeg in de avond. Overdag is het overal (hier ook) te warm. Helaas hebben we dit jaar wel een mega wespen plaag en heeft Olaf al tig nesten weg gespoten, zelfs 1 zo groot als een basketbal!

Zaterdagochtend een beetje optijd richting Lethbridge. Dwars door de Rockies, even gestopt in Sparwood. Ooit toen Piet 7 maanden was zijn we hier ook geweest en zat Piet in hetzelfde wiel, hij is nu wat groter! En gestopt bij Frank’s Slide, hier kwam een hele bergwand naar beneden. Langs de foothills en het “vlakke” land naar Lethbridge, waar de bruiloft van Johan Schermer was met zijn Karen. Eerst even langs de NLse winkel die recht tegenover ons hotel zat. Echt onwijs geshopt… en oo wat lekker. Gewone lemonade, spekkies, drop, hagelslag, ontbijtkoek, vlokken, normale mie en kruiden en satesaus… ooo zoo lekker allemaal. We hadden nog een beetje tijd en zo konden de kinderen alvast nog even zwemmen…tuurlijk!! Wat ze ook nog na de bruiloft deden! Allemaal netjes en naar de golfcourse waar het was. Johan is ooit via H&R transport Canada binnen gekomen, zoals vele andere. Een aantal van zijn oud collega’s waren er ook, ook een stel uit Heerhugowaard. Leuk zitten teuten. En natuurlijk met moeder Schermer en zus Sylvia. De trouwauto was Johan’s vrachtwagen van Walter en leuk dat hij het vliegtuigje van Stichting Hoogvliegers voor bij het raam heeft. En leuk detail de klompjes onder de kaarsen. Ook als cadeautje, het NLse detail, vandaar ook mijn oranje sjaal op m’n hoed.

Na alles dus nogmaals zwemmen en ik genieten van de super mooie zons ondergang.  Zondag ochtend vroeg uit de veren. Eerst ontbijten en gaan met die banaan. Het was volgens google 10.5 uur terug rijden via Banff-Jasper. Ik had nog nooit zo’n afstand in 1 keer zelf gedaan..dus zag er wel een beetje tegenop. Maar ja, moest maandag weer werken en de kinderen zwemlessen. Tot Calgary kon ik aardig door kachelen. Even gestopt om te tanken, lunchen en benen strekken in Lake Louise, toen via de Ice field Parkway en weer even gestopt bij Mount Robson en om 17.45 waren we thuis. 10uur en 45 min. later…wat een super trucker ben ik toch…hahahahah…oke en mijn rechter voet is soms wat zwaar. En zeker vanaf Valemount kon ik weer lekker door kachelen. Niet dat ik graag naar huis wilde, maar ja zo is ’t gewoon. Echt een heerlijke week met de kinderen gehad, ze waren super lief, veel gelachen en heerlijk relaxted.

 

Maar ja dan is er gewoon weer het echte leven, werken en de kinderen zijn dus weer begonnen aan zwemlessen. Vandaag is de 1e dag sinds weken dat het wat afgekoeld is en er wolken hangen. Echte donkere wolken, helaas komt gelijk mijn angst voor brand weer boven drijven, het is bijna augustus (brandmaand) en het is droog! Gister met z’n allen nog lekker wezen golfen, dit keer op de baan in het dorp. Die zijn ze helemaal aan het opknappen. Olaf is vandaag weer te werk gegaan en ik moet nog 1 volle week en dan ben ik hopelijk vrij voor even. OO en we hadden nog visite vrijdag avond!! De familie Bakker die we meerdere keren onderweg zijn tegengekomen kwamen een bakkie halen. Brian is verslaafd aan Ice Road truckers en nou is toch Piet’s vader een Ice Road trucker… super leuk natuurlijk. Mooi aangezeten en de kinderen weer lekker gespeeld!